Een andere kijk op de camino

Zondag 15 oktober
Helaas was de wijn op of de tap deed het niet in Irache. Het klooster wel even in maar helaas was de kerk weer dicht. Er wordt weinig aan onderhoud gedaan of exploitatie van deze gebouwen. Ze staan er gewoon te 'verrotten'.
Bij het klooster is ook al 100 jaar een wijnboer en daar in het museum rondgeneusd en een paar flesjes meegenomen.
Bij het op zoek gaan naar een winkel bleek het 12 oktober te zijn, een nationale feestdag in Spanje. Alles dicht en voor de Spanjaard een vrije dag, sterker nog, een heel lang weekend vrij.
De afgelopen dagen was het overal druk in de steden en vol op de camperplekken.
In Santo Domingo la Calzada de camper even neergezet op een wat onduidelijke camperplek en hier de kerk en museum bekeken. Voor mij weer een mooie herinnering. De kerk met de legende van de hen, het hok met kip en haan in de kerk, en toen zomaar een concertje.

Burgos de dag erop ook alleen aangedaan om de kathedraal te bekijken, een drukte van belang daar. Ik kan mij dan minder goed verplaatsen in de tijd, eeuwen geleden dat dit gebouwd is. Hij blijft mooi maar ook pompeus en overdadig.
Overnacht op een plek in weer een oud dorpje, iets van de fietsroute af, Astudillo. Met een authentieke sfeer in het dorpje zelf.
Gisteren door naar Leon.
Leon was overvol, zelfs om 18 uur in de kathedraal geen doorkomen aan.
Mijn herinneringen aan Leon waren fantastisch en dat wilde ik graag delen.
Kopje koffie op terras tegenover de kerk en beetje mensen kijken, in de kerk rustig kijken en zitten, dwalen door de straatjes.....
Dit lange vrije weekend zorgde ervoor dat de sfeer geheel anders was en gaf mij niet het gevoel van 2 jaar geleden.
We zien nu ook overal wandelaars en een handjevol fietsers. Uren lopend langs de doorgaande wegen in de hitte. Want heet is het geweest de afgelopen dagen.
Terugkijkend bedenk ik dan dat als je midden in die sfeer zit en niet als toeschouwer kijkt naar de camino, het een geheel andere beleving is.
Vanmorgen uit Leon vertrokken van een camperplek met wel 50 campers.
Weer een stuk van de fietsroute gedaan naar het ijzeren kruis, de weg erheen was mooi maar opnieuw vond ik het kruis meer een toeristische pleisterplaats.
Daarna de prachtige route vervolgd, een hele lange afdaling langs oude dorpjes.
Op weg naar de Cebreiro, alles langs de 'grotere' weg met voortdurend de snelweg naast en boven ons.
2 jaar geleden was de natuur groen en bloeide de brem felgeel. Ook prachtige roze bloemen stonden er. Nu vooral dor en droog met zelfs bosbranden na de Cebreiro. De lucht is zwaar van het stof en roetdelen en as dalen op ons neer hier.
We staan in Sarria, een pelgrimsdorp met veel albergues. Maar wij staan bij de sporthal. Meestal zijn hier de gratis plekken. Een paar dagen geleden zelfs bij een echte arena.
Er was eind van de middag een feestelijke parade van iedereen die kon fietsen in en door het dorp.
Een lange stoet met meest vaders met pukkies achterop, moeders, opa's en heeeeel veel kinderen op alle denkbare fietsen kwamen voorbij. Van duw driewieler tot roze prinsessen fiets en van loopfiets tot mountainbike.
Politie voorop en ambulance achteraan.
De oude dames liepen flanerend mee, een soort pantoffel parade.
Prachtig om te zien hoe kinderen hier gekoesterd worden.
Het weer slaat om, van 32 Gr naar 16. Dat wordt de lange broek weer aan.
Morgen naar de camping in SdC. Een paar dagen bijtrekken van alle indrukken.