Gauw vergeten
Blijf op de hoogte en volg Anja
14 Mei 2015 | Frankrijk, Lourdes
En daar was, of is, de gevreesde dip dan. Beetje heimwee, helemaal geen bereik hebben van het mobiele netwerk, een contact leggen met iemand die hier woont wat maar niet lukken wil, ook nog mijn zitflap ergens laten liggen......en daar zat ik te brullen op de fiets.
Eigenlijk ging het fietsen gisteren prima. van Lectoure naar Marciac daar lag het niet aan. Niet heel spannend en er zijn me ook weinig hoogtepunten bij gebleven. Bij Biran heb ik nog voor een kerkje gestaan maar moest weer een sleutel halen en dan ook nog een euro betalen. En dat om half 1 dat valt bij de Fransen niet goed. De weg naar Biran toe hadden ze net voorzien van een nieuw grindlaag over vers asfalt die ik blijkbaar mocht inrijden. Of ik over een tuinpad van 4 km reed. Het ergste zijn de auto's die hard langs rijden en dan opspattende stenen tegen mijn blote been. Ben midden op het weggetje gaan rijden zodat ze wel moesten afremmen.
Gelukkig weinig verkeer.
De koolzaad velden zijn groen maar de stank is nog erger. De zonnebloemen en het maïs steekt net boven de grond uit en de gerst is al veel verder dan in de Champagne.
Ik had zelfs al onderdak en diner geregeld. Het is een te ingewikkeld verhaal om uit te leggen waarom ik dat afgezegd heb en achteraf ook een domme keuze. Ben maar tot Montesquiou gekomen.
Ik zat er doorheen en na wat speuren op de camping waar ik in een blokhut gestald was met 1 Fransman, ontdekte ik toch de wifi. toen ook het contact hersteld was waarmee ik nog zou afspreken voor een ontmoeting tijdens de trip leek alles goed te komen.
De ravioli uit blik is best te eten als je honger hebt hoor! Ik weet dat ik dat thuis niet lust.
De Fransman verschanste zich in zijn kamer met wrs zijn vrouw op de speaker en dat duurde nogal een tijd. Om half 9 sliep hij al.
Met Wim., de persoon die hier in de buurt woont, had ik afgesproken om elkaar net boven Lourdes te ontmoeten. Hij stelde voor dat ik dan met hem mee zou gaan ipv een overnachting te zoeken en dan zou ik zaterdag de tocht weer vervolgen. Het zou vrijdag nl een hele slechte dag worden 15 gr en regen. Zou mijn rustdag zijn en even een goed bed en een paar dagen contact met een Nederlander. Ik ken Wim via het forum van de Wereldfietsers. We hadden wat contact ovet banden en kleding en ik kreeg zijn nr voor noodgevallen. Hij heeft de tocht zelf een paar jaar geleden gereden. Klonk prima toch?
Vanmorgen waren de eerste 30 km om te huilen. koud beetje miezer dus de lange broek aan over fietsbroek. hebben jullie wel eens heuvel op gefietst met een strakke broek die wat vochtig is...... dat voelt verschrikkelijke, maar helaas ben ik ergens voor Rocamadour mijn hardloop broek verloren dus moest de gewone outdoor broek aan.
die regen werd steeds meer. Regen spullen aan....had er zwaar de pest in Maar om 4 uur wachte mij een landgenoot dus de moed erin houden. en zowaar het weer knapte iets op.
Na Maubourguet heb ik heel lang over een heuvelrug gefietst. lekker op hoogte blijven en aan het eind zag ik zowaar door alle wolken en mist heen de Pyreneeën opdoemen. net voorbij Aast. heb nog een foto van het kerkje gemaakt. Dit model zie je hier veel. Alleen hadden ze deze net van een nieuwe laag verf voorzien. geen idee of dat wit origineel is.
Bij die Pyreneeën moest ik wel even slikken hoor....dit heb ik toch maar geflikt. 1750 km gefietst en dan daar over heen.
inmiddels was het 3 uur en Vlgs mij tijd dat Wim zou bellen waar hij mij zou oppikken.
ik stond mij net op een wat onduidelijk kruispunt af te vragen of ik nu links moest of toch eerst rechts met het bord Lourdes 15 km. Dat is een klein gelukje geweest achteraf......
Kreeg een sms....met de mededeling dat onze afspraak niet door kon gaan want er stond onverwacht een vriend voor de deur.....
Dan sta ik op 8 km van de afgesproken plek en dan zo'n lullig smoes.
Heb hem nog gebeld maar kon er niet meer uit krijgen dan zoiets als: dat kan je niet maken. Voelde me zo verbijsterd en verdrietig dat ik alleen maar kon huilen.
Wat was ik blij dat ik op de afslag stond want nu kon ik de korte route maar wel over een drukkere weg zonder heuvels naar Lourdes vervolgen. In de stromende regen kwam ik bij het toeristenburo en kreeg de allerlaatste kamer bij de Soeurs de l'amour de Dieu.
Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik mij zo verslagen heb gevoeld en ook niet het vertrouwen wat zo beschaamd is.
Heb die 15 km naar Lourdes maar steeds tegen mezelf gezegd: het komt goed er komt een oplossing. Hardop keer op keer. heb nog wel even naar het Station gekeken want ik wil eigenlijk het liefst naar huis.
Tijdens het eten alle school Frans aangeboord die ik kon verzinnen en zowaar een eenvoudige conversatie kunnen voeren.
Hoop morgen toch even Lourdes in te gaan en dan op korte afstand een volgende overnachting te vinden.
helaas geen rustdag dus terwijl de randjes er aan toe zijn.
Eigenlijk ging het fietsen gisteren prima. van Lectoure naar Marciac daar lag het niet aan. Niet heel spannend en er zijn me ook weinig hoogtepunten bij gebleven. Bij Biran heb ik nog voor een kerkje gestaan maar moest weer een sleutel halen en dan ook nog een euro betalen. En dat om half 1 dat valt bij de Fransen niet goed. De weg naar Biran toe hadden ze net voorzien van een nieuw grindlaag over vers asfalt die ik blijkbaar mocht inrijden. Of ik over een tuinpad van 4 km reed. Het ergste zijn de auto's die hard langs rijden en dan opspattende stenen tegen mijn blote been. Ben midden op het weggetje gaan rijden zodat ze wel moesten afremmen.
Gelukkig weinig verkeer.
De koolzaad velden zijn groen maar de stank is nog erger. De zonnebloemen en het maïs steekt net boven de grond uit en de gerst is al veel verder dan in de Champagne.
Ik had zelfs al onderdak en diner geregeld. Het is een te ingewikkeld verhaal om uit te leggen waarom ik dat afgezegd heb en achteraf ook een domme keuze. Ben maar tot Montesquiou gekomen.
Ik zat er doorheen en na wat speuren op de camping waar ik in een blokhut gestald was met 1 Fransman, ontdekte ik toch de wifi. toen ook het contact hersteld was waarmee ik nog zou afspreken voor een ontmoeting tijdens de trip leek alles goed te komen.
De ravioli uit blik is best te eten als je honger hebt hoor! Ik weet dat ik dat thuis niet lust.
De Fransman verschanste zich in zijn kamer met wrs zijn vrouw op de speaker en dat duurde nogal een tijd. Om half 9 sliep hij al.
Met Wim., de persoon die hier in de buurt woont, had ik afgesproken om elkaar net boven Lourdes te ontmoeten. Hij stelde voor dat ik dan met hem mee zou gaan ipv een overnachting te zoeken en dan zou ik zaterdag de tocht weer vervolgen. Het zou vrijdag nl een hele slechte dag worden 15 gr en regen. Zou mijn rustdag zijn en even een goed bed en een paar dagen contact met een Nederlander. Ik ken Wim via het forum van de Wereldfietsers. We hadden wat contact ovet banden en kleding en ik kreeg zijn nr voor noodgevallen. Hij heeft de tocht zelf een paar jaar geleden gereden. Klonk prima toch?
Vanmorgen waren de eerste 30 km om te huilen. koud beetje miezer dus de lange broek aan over fietsbroek. hebben jullie wel eens heuvel op gefietst met een strakke broek die wat vochtig is...... dat voelt verschrikkelijke, maar helaas ben ik ergens voor Rocamadour mijn hardloop broek verloren dus moest de gewone outdoor broek aan.
die regen werd steeds meer. Regen spullen aan....had er zwaar de pest in Maar om 4 uur wachte mij een landgenoot dus de moed erin houden. en zowaar het weer knapte iets op.
Na Maubourguet heb ik heel lang over een heuvelrug gefietst. lekker op hoogte blijven en aan het eind zag ik zowaar door alle wolken en mist heen de Pyreneeën opdoemen. net voorbij Aast. heb nog een foto van het kerkje gemaakt. Dit model zie je hier veel. Alleen hadden ze deze net van een nieuwe laag verf voorzien. geen idee of dat wit origineel is.
Bij die Pyreneeën moest ik wel even slikken hoor....dit heb ik toch maar geflikt. 1750 km gefietst en dan daar over heen.
inmiddels was het 3 uur en Vlgs mij tijd dat Wim zou bellen waar hij mij zou oppikken.
ik stond mij net op een wat onduidelijk kruispunt af te vragen of ik nu links moest of toch eerst rechts met het bord Lourdes 15 km. Dat is een klein gelukje geweest achteraf......
Kreeg een sms....met de mededeling dat onze afspraak niet door kon gaan want er stond onverwacht een vriend voor de deur.....
Dan sta ik op 8 km van de afgesproken plek en dan zo'n lullig smoes.
Heb hem nog gebeld maar kon er niet meer uit krijgen dan zoiets als: dat kan je niet maken. Voelde me zo verbijsterd en verdrietig dat ik alleen maar kon huilen.
Wat was ik blij dat ik op de afslag stond want nu kon ik de korte route maar wel over een drukkere weg zonder heuvels naar Lourdes vervolgen. In de stromende regen kwam ik bij het toeristenburo en kreeg de allerlaatste kamer bij de Soeurs de l'amour de Dieu.
Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik mij zo verslagen heb gevoeld en ook niet het vertrouwen wat zo beschaamd is.
Heb die 15 km naar Lourdes maar steeds tegen mezelf gezegd: het komt goed er komt een oplossing. Hardop keer op keer. heb nog wel even naar het Station gekeken want ik wil eigenlijk het liefst naar huis.
Tijdens het eten alle school Frans aangeboord die ik kon verzinnen en zowaar een eenvoudige conversatie kunnen voeren.
Hoop morgen toch even Lourdes in te gaan en dan op korte afstand een volgende overnachting te vinden.
helaas geen rustdag dus terwijl de randjes er aan toe zijn.
-
14 Mei 2015 - 21:37
Mac Beth:
Hij weet niet wat hij mist. (Humor, doorzetter, ondernemer, gezelligheidsdier, warmte)
Onnozele zak die Wim!
Laat je reis niet door hem bederven.
Go for it-girl! Je kan het - je bent ruim over de helft-je behaalt je doel wel!
(Ook zonder die Nederlander die niks waard blijkt) -
14 Mei 2015 - 21:39
Ittie:
Wat een waanzinnig verhaal. Maar die trein dat ga je niet doen hoor Anja. Je bent al zo'n eind gekomen. Can you do it? YES YOU CAN. Lekker opdrogen en jezelf proberen te resetten. Iets van chocola zou best een positieve uitwerking kunnen hebben.
Hang in there! -
14 Mei 2015 - 22:22
Claudia Van De Leur:
Nou ja! Inderdaad hij weet niet wat hij mist. Gauw vergeten en morgen lekker in Lourdes gaan kijken en gauw verder fietsen! Je bent al enorm ver en nu kijk je nog tegen de Pyreneeën aan maar straks kijk je achterom en denk je dat heb ik toch maar mooi gedaan. Heel veel succes en we leven enorm met je mee! Lieve groet Claudia -
14 Mei 2015 - 22:52
Gerdi:
Misselijke vent,wie doet nu zoiets,hij is dus niet de moeite waard om over te treuren dus jank lekker even voor jezelf alle eenzaamheid en moeheid eruit!
Pep je op aan dat wat je overkomt in Lourdus,je wilde hier niet voor niets graag naartoe op je reis naar Santiago.
Geniet ervan en koop een een lekkere capucino met een heel grote reep chocola als troost voor je verder gaat op s'Heeren wegen door de Pyreneen.
Mag ook best eens,heimwee hebben van al je dierbaren en vertrouwde plekjes!
Jammer dat je Jan en Christien niet ontmoet hebt maar je mag ze ook nu nog bellen mocht het morgen niet lukken,denk je daaraan!
Dagje naar A,dam geweest en met K en L naar Hortus,erg mooi weer bij ons,hopelijk bij jou morgen ook weer,na regen komt....
Boef is ziek en moet nu medicijnen wat niet lukt,zo zielig,ook een hoopje ellende dus.
Hij weegt geen 4 kg meer en wordt zo schonkig. Jij ook al?
Lieve knuffel van onsXX -
15 Mei 2015 - 08:52
Corrie:
Anja, ik vind je een echte kanjer. Houd vol, doe iets fijns voor jezelf dan kom je er wel weer bovenop.
Heel veel sterkte, houd je doel voor ogen, dan lukt het. -
15 Mei 2015 - 08:53
Ellen:
Hoi Anja, vergeet die zak snel, ik vond hem op het forum al bloedirritant....man zonder enig gevoel. Ga maar fijn genieten van Lourdes en er wacht je een geweldig natuurgebied: de Pyreneeën. Sterkte ook, want er moet weer flink geklommen worden, maar de natuur schijnt er wonderschoon te zijn. Ik vind het zo knap van je wat je tot nu toe al gefietst hebt, heel veel respect Anja! Wees maar vooral heel trots op jezelf!
Dikke kus en groetjes, ook van Wijnand. -
15 Mei 2015 - 09:00
Kitty:
Tjeetje Anja. Wat een verhaal wat jij gisteren heb meegemaakt. Maar wat ik wel lees is dat je ondanks alle tegenslag( regen, alleen zijn, heimwee en een Pipo die zijn afspraak afzegt) dat je toch hebt doorgezet. En ik denk dat je vandaag in Lourdes je beloning krijgt. Want dat is de moeite waard -
15 Mei 2015 - 14:54
Cathy:
Dappere Anja. Ik heb diep respect voor je . Deze man maar in de categorie grote loosers plaatsen. Ga lekker naar Lourdes . Gun je zelf een nieuwe broek, koop er desnoods 2. Gewoon doorgaan. maar kies je het station , dan is daar ook niets mis mee. Wie heeft er in zijn leven al naar Lourdes gefietst?. Ik ken niemand. Dus dat heb je maar weer bereikt. Wees daar maar trots op. -
15 Mei 2015 - 17:36
Colette:
Jee, Anja, wat k....zak zeg. Kan me voorstellen dat je zwaar teleurgesteld en gefrustreerd was gisteren.
Ik hoop dat je je vandaag weer een beetje beter voelt.
Hou je taai!!
Liefs Colette -
16 Mei 2015 - 00:07
Carlijn:
Hoi Anja,
Ik heb net heel wat verslagen bijgelezen, want ik merkte opeens dat ik er een aantal gemist had.
Even een reactie op je bovenstaande bericht hoor... Laat je reis niet bederven door zo'n KLOJO die geen manieren kent en die gewoon lekker in de stront moet zakken!!! Diep respect voor wat jij doet en zo'n dip komt, maar gaat ook wel weer wanneer je weer mensen ontmoet die wel respectvol met je omgaan en die je weer positieve energie geven... Kop op, je kunt het! Delete die Wim maar snel uit je geheugen en laat hem je reis niet bederven... Wie weet komt ergens onderweg de wens die Kian en Marin je stuurden bij je vertrek nog wel uit, hahaha....
Even voor de afleiding een korte update over hoe het leven hierin Tolbert gaat:
Kian heeft het druk met zwemles, we hopen dat hij morgen een uitnodiging krijgt om te gaan proefzwemmen op 30 mei zodat hij op 3 juli kan afzwemmen... Hij heeft nu 2 weken vakantie (dit is zijn tweede week al) en heeft veel extra zwemlessen gehad die duidelijk hebben geholpen. Marin logeert nu met Laura bij opa en oma in Nietap. Gezellig de kleindochters over de vloer dus... Marin mag komende vrijdag voor de eerste keer meedraaien op de basisschool (24 juni wordt ze 4), ze is al helemaal in haar nopjes met haar mooie Frozen-drinkbeker. Als ze jarig is krijgt ze als echte Frozen-fan ook nog een schooltas van Frozen, een spel, boek, barbies etc ALLEMAAL VAN FROZEN!!! En ze wil ook een Frozen-taart! Ja, ze is een echte fan van deze film! Renko en ik hebben ook lekker een paar vrije dagen gehad en ik ben maar wéér het gevecht aangegaan met de kilo's, poging miljoen ofzo... Fijn zeg dat jij zo een reep chocola op kan eten, je fietst het er toch wel weer af. Ik zal aan je denken als ik op mijn hometrainer tijdens GTST een stukje fiets! (Niet te vergelijken met jouw prestatie natuurlijk, maar voor mij al heel wat, hahaha...)
Nou, hopelijjk heb ik je weer wat afgeleid van die klojo wiens naam we niet meer noemen en ik wens je de komende tijd weer veel positieve ervaringen op de fiets! :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
